در آموزش قبل گفتیم که چطور با استفاده از تابع COUNTIF در یک سلول یا در محدوده‌ای از سلول‌ها اعداد مدنظرمان را شمارش کنیم و در این آموزش می‌خواهیم به‌جای شمارش اعداد، کلمات مدنظرمان را شمارش کنیم.
ادامه‌ی خواندن→

این آموزش راه‌های مختلفی را توضیح می‌دهد که تابع COUNTIF در صفحه‌گستردهٔ لیبره‌آفیس می‌تواند برای شمارش اعداد از یک سلول، محدوده، ردیف‌ها، ستون‌ها و غیره استفاده شود.

ادامه‌ی خواندن→

کار با صفحه‌گسترده‌های بزرگ در لیبره‌آفیس گاهی اوقات ممکن است دشوار به نظر برسد، زیرا همیشه با یک صفحه‌نمایش با وضوح ثابت کار می‌کنید. زمانی که با سطرها یا ستون های زیادی سر و کار دارید، دنبال کردن شمارهٔ سطر (ردیف) و ستون فعلی برای شما بغرنج خواهد شد، اما اگر سطر و ستون سلول فعال به‌طور خودکار برجسته (شب‌رنگی) می‌شد و با تغییر سلول فعال تغییر می‌کرد، راحت‌تر بود.

این ویژگی بارها از برنامه‌نویسان لیبره‌آفیس درخواشت شده و خوشبختانه اکنون در نسخهٔ ۲۴.۲ در دسترس است.

برای فعال کردنش به مسیر زیر بروید:

Tools > Options > LibreOffice Calc > View

یا اینکه از منوی زیر فعالش کنید:

View menu > Column/Row highlighting

این آموزش اصول اولیهٔ توابع SUMIF و SUMIFS را در صفحه‌گستردهٔ لیبره‌آفیس توضیح می‌دهد.

SUMIF

تابع SUMIF مجموع مقادیر را از یک محدوده/فهرست از سلول‌ها بر اساس یک شرط برمی‌گرداند. برای مثال، اگر فهرستی از اعداد در صفحه‌گسترده دارید و می‌خواهید فقط مقادیر کمتر از 20 را جمع کنید، می‌توانید از تابع SUMIF استفاده کنید. برای مثال در فرمول زیر گفته‌ایم که در محدودهٔ سلول‌های A1 تا A6 فقط اعداد کوچک‌تر از ۲۰ را جمع بزن:

=SUMIF(A1:A6,”<20”)

همچنین می‌توانید مقدار معیار، یعنی 20 را در یک سلول بنویسید و از مرجع سلول در فرمول SUMIF مانند مثال زیر استفاده کنید. همان نتیجهٔ بالا را می دهد.

=SUMIF(A1:A6,”<“&E1)

دستور SUMIF می تواند سه آرگومان بگیرد که بر اساس معیارهایی که در یک محدوده مطابقت دارند، می توانید محدودهٔ دیگری را جمع بزنید. در مثال زیر، 10 را در A1 تا A6 جست‌وجو می‌کند و در صورت یافتن مطابقت، مبالغ مربوطه را از محدوده B1 تا B6 برمی‌گرداند.

=SUMIF(A1:A6,10,B1:B6)

به همین روش، می توانید مقدار 10 را در هر سلولی قرار دهید و از مرجع سلول در فرمول بالا استفاده کنید.

همچنین می توانید متن‌ها را به روشی مشابه جست‌وجو کنید و مجموع را برگردانید.

مثال زیر کلمهٔ apple را در محدوده A1:A6 جست‌وجو می‌کند و مجموع ورودی‌های منطبق را از محدودهٔ مجموع مربوطه برمی‌گرداند.

=SUMIF(A1:A6,”apple”,B1:B6)

با استفاده از شرط زیر، می توانید مقادیری را که برابر با یک متن/رشتهٔ خاص نیستند، جمع بزنید. عملگر NOT <> است. لطفاُ دقت کنید که عملگر <> در داخل متن با ” بیاید.

=SUMIF(A1:A6,”<>apple”,B1:B6)

برای جست‌وجو با استفاده از یک نویسهٔ Wild Card، می توانید در شرط  از ? استفاده کنید. برای مثال اگر می‌خواهید فقط رشته‌هایی را جمع بزنید که با apple4 مطابقت دارند و نه apple10 یا apple از مثال زیر استفاده کنید.

=SUMIF(A1:A6,”apple?”,B1:B6)

همچنین می‌توانید از Wild Card ستاره (*) برای جست‌وجوی هر تعداد نویسه (کاراکتر) در محدودهٔ سلول‌ها استفاده کنید و مجموع را با استفاده از SUMIF برگردانید. مثال زیر تمام سلول‌های منطبق را که در آن کلمهٔ apple یافت می‌شود جمع می‌زند.

=SUMIF(A1:A6,”*apple*”,B1:B6)

SUMIFS

می‌توانید از SUMIFS برای محدوده‌های چندمعیاره برای جمع بستن مقادیر استفاده کنید. SUMIFS آرگومان اول را به‌عنوان محدوده‌ای که باید جمع زده شود و مجموعه‌معیارهای بعدی را طبق مثال‌های بالا در نظر می‌گیرد. در مثال زیر، زمانی که فروش کمتر یا مساوی 20 باشد و و نام محصول با pen شروع بشود، مجموع درآمد را برمی‌گرداند.

=SUMIFS(C2:C6,A2:A6,”pen*”,B2:B6,”<=20″)

چند نکته:

• شرایط SUMIFS به عنوان AND ارزیابی می‌شود و مجموع تنها زمانی برگردانده می‌شود که همهٔ شرایط برآورده شوند.
• محدودهٔ شرایط SUMIFS باید با طول یکسان باشد.
• شما می‌توانید حداکثر ۱۲۷ جفت شرط را در SUMIFS تعیین کنید.

در صفحه‌گستردهٔ لیبره‌آفیس هر ستون/ردیف طول و عرض مشخصی دارد، اما اگر داده‌هایی که وارد سلول می‌کنید به جایی بیشتر از فضای پیش‌فرض نیاز داشتند چی؟
راه ساده‌ای دارد. (عکس‌ها را در بخش نظرات گذاشته‌ایم.)

نشان‌گر ماوس را درست در حاشیهٔ هر ستون یا هر ردیف ببرید و زمانی که شکل آن به یک پیکان دوجهته تبدیل شد، ۲ بار کلیک کنید.
با این کار طول یا عرض هر ستون/ردیف متناسب با داده‌ای که در آن هست بیشتر خواهد شد.

راه دیگر این است که روی ستون یا ردیف مدنظرتان راست‌کلیک کنید و گزینهٔ Optimal Width یا Optimal Height را انتخاب کنید و بعد هم اندازهٔ دلخواهتان را وارد کنید.

یکی از جنبه‌های ضروری هر برنامهٔ صفحه‌گسترده ظرفیتش در مدیریت داده‌هاست.
صفحه‌گستردهٔ لیبره‌آفیس نیز از این قاعده مستثنی نیست و در تعداد ردیف‌ها، ستون‌ها و سلول‌هایی که می‌تواند مدیریت کند محدودیت‌هایی دارد.
در این یادداشت فرض را بر این گذاشته‌ایم که شما از نسخهٔ ۷.۳ به بعد لیبره‌آفیس استفاده می‌کنید.

• بیشینهٔ تعداد ستون‌ها در هر هر کاربرگ ۱۶٫۳۸۴ ستون یعنی از ستون A تا ستون XFD
• بیشینهٔ تعداد ردیف‌ها در هر کاربرگ ۱٫۰۴۸٫۵۷۶ ردیف یعنی ۲ به توان ۲۰ ردیف
• بیشینهٔ تعداد سلول‌ها در هر کاربرگ ۱٫۰۷۳٫۷۴۱٫۸۲۴ سلول یعنی ۲ به توان ۳۰ سلول که تقریباً بیش از یک میلیارد است
• بیشینهٔ تعداد نویسه‌ها در هر یک سلول ۲٫۱۴۷٫۴۸۳٫۶۴۸ نویسه یعنی تقریباً ۲ به توان ۳۱ که تقریباً ۷۰ میلیون نویسه است
• بیشینهٔ تعداد کاربرگ‌ها در یک صفحه‌گسترده ۱۰,۰۰۰ کاربرگ
• بیشینهٔ تعداد نویسه‌ها در خروجی یک تابع ۲ به توان ۲۸ نویسه
• بیشینهٔ تعداد توکن‌های فرمول‌ها ۸٫۱۹۲ توکن.

نکتهٔ مهم

اگرچه صفحه‌گستردهٔ لیبره‌آفیس فضای کاری گسترده‌ای را فراهم می‌کند، اما ضروری است که شما هم هنگام کار با کاربرگ‌ها یا فایل‌های صفحه‌گستردهٔ بزرگ، قدرت پردازش سیستم و میزان حافظهٔ آن را در نظر داشته باشید.
اگر سیستم شما خیلی قدرتمند نیست، برای پیشگیری از کند شدن کار در صفحه‌گسترده لازم است که فرمول‌های خود را بهینه کنید، از تکنیک‌های تلفیق داده‌ها استفاده کنید یا داده‌های خود را در چندین صفحه تقسیم کنید و خلاصه اینکه اعداد و ارقام بزرگی که در بالا آوردیم، به این معنی نیست که بار بیش از حدی بر شانه‌های لیبره‌آفیس بگذارید.

در صفحه‌گستردهٔ لیبره‌آفیس، اگر دکمه‌های ALT+5 را بفشارید (با این فرض که زبان صفحه‌کلید در وضعیت تایپ انگلیسی باشد) فهرست توابع (Functions) در نوار کناری برایتان باز خواهد شد.
مشکل اینجا بود که شما نمی‌توانستید میان توابع بگردید و ناچار بودید آن فهرست طولانی را بالا و پایین کنید تا تابع مدنظرتان را پیدا کنید.

در نسخهٔ پیشِ‌رو (۲۴.۲) این مشکل برطرف شده است.