گاهی انسان آرزو می‌کند که ای‌کاش این قدرت را داشت که چیزی را از بیخ‌وبن از بین ببرد! حالا حکایت قلم‌های (فونت‌های) برنارایانه است، همان فونت‌هایی که با حرف B آغاز می‌شوند و در میان کاربران به فونت‌های سری B شناخته می‌شوند.
در طول این سال‌ها زبان من مو درآورد که آقا! اگر به نمایش صحیح فارسی علاقه‌مند هستید، این فونت‌ها را فراموش کنید و از نسخهٔ اصلاح‌شدهٔ آن‌ها (فونت‌های سری IR) استفاده کنید، اما همچنان برخی که متأسفانه کم هم نیستند، به‌دلایل مختلف خواه و ناخواه به حیات این قلم‌های پُراِشکال ادامه می‌دهند!
بعد از این گلایهٔ قدیمی اجازه بدهید به باگی اشاره کنم که همین چند روز پیش گزارش شده و مرتبط با همین قلم‌هاست. این‌طور که از گزارش برمی‌آید ظاهراً وقتی کاربر از نویسه‌هایی مانند تشدید استفاده می‌کند، متن به‌نوعی از هم می‌پاشد و اجزاء جمله از هم دور می‌افتند. جالب این که این اِشکال صرفاً در فونت‌های سری B وجود دارد و با بررسی‌ای که من کردم روی هیچ‌یک از فونت‌های سری IR مشکلی در نمایش صحیح متن وجود ندارد!
ممکن است تیم توسعه‌دهندهٔ لیبره‌آفیس با اصلاحاتی که در موتور پردازشگر متن (حرف‌باز) اِعمال می‌کنند، اِشکال پیش‌آمده را برطرف کنند، اما آخر ما چرا باید با پافشاری بر استفاده از این فونت‌های پرعیب‌ونقص وقت برنامه‌نویسان را صَرف برطرف کردن چنین اشکالاتی کنیم؟!
واقعاً وقت آن نرسیده است که در قلمی که انتخاب می‌کنیم، تجدیدنظر کنیم؟